Hoe eerder eenzaamheid wordt (h)erkend, hoe meer je kunt doen voor jezelf of een ander. De signalen die hieronder staan
beschreven kunnen wijzen op eenzaamheid. Maar let op de signalen kunnen ook wijzen op andere problemen. Toch vraagt signaleren om handelen. Onderstaande punten zijn niet bedoeld om af te vinken, maar zijn aanleiding voor gesprek.
- Sociale en gedragsmatige signalen zoals het hebben van weinig sociale contacten, het missen van sociale steun, gebrek aan sociale vaardigheden, mensen op afstand houden, claimgedrag, op zichzelf gericht zijn of overmatig middelengebruik of verslaving.
- Psychische signalen zoals een negatief zelfbeeld en weinig zelfvertrouwen, gevoelens van zinloosheid en uitzichtloosheid, gevoelens van verlatenheid, teleurstelling, verdriet, boosheid en het verlies van vertrouwen in andere mensen.
- Lichamelijke signalen zoals verslechterde zelfverzorging, vermoeidheid, hoofdpijn, verhoogde spierspanning en een gebrek aan eetlust.
- Ook kunnen levensgebeurtenissen een rol spelen in het veroorzaken van eenzaamheid. Denk hierbij aan het overlijden van een naaste, scheiding, ziekte of beperking (van iemand zelf of een naaste), verhuizing, migratie of veranderde woonomgeving, verlies van baan of financiële problemen.